در دنیای امروزی که همه کشورها مرزهای خود را برای صادارت خود باز کردند، ایران دارای محدودیت های زیادی برای این مهم است.

علی الخصوص اگر پای کالایی استراتژیک مانند تخم مرغ در میان باشد، این حساسیت دوچندان نیز می شود.

ایران در موقیت جغرافیایی ویژه ای قرار دارد که همه نوع تنوع آب و هوایی در آن دیده می شود که برای ایجاد مرغداری مطلوب است و همچنین وجود افراد کارآفرین و مستعد که به دنبال تولید و ایجاد درامد مستقل هستند در ایران کم نیست.

این موضوعات باعث شده که صنعت مرغداری در کشورما تبدیل به یکی از بزرگترین صنایع از گذشته تاکنون باشد. به طوری که اگر شرایط نهاده دامی و تورم نرخ ثابت یا منطقی را طی کند، به طوری که مرغداران ترغیب شوند که به صورت ثابت پولت ریزی داشته باشند، تولید تخم مرغ ایران 3 تا 5 برابر مصرف کشور خواهد رسید که شرایط مناسبی را برای صادرات به کشورهای دیگر فراهم میکند.

اما مشکلات مدیریتی کشور، تحریم های ظالمانه ایران و همچنین نرخ تورم افسارگسیخته در ایران، سبب شده ایران جایگاه پایینتری حتی نسبت به ترکیه پیدا کند.

مهمترین موانع برای صادرات تخم مرغ ایران به کشورهای دیگر عبارتند از:

1- قیمت نامناسب تخم مرغ ایران که ناشی از تورم، گرانی نهاده ها و تصمیمات لحظه ای دولت است.

2- کیفیت بسته بندی پایین و توجه نکردن به جزئیات آن در دنیایی که بسته بندی مدرن و مکانیزه حرف اول را می زند.

3- وجود رقبای قدرتمند مثل هند، اوکراین، ترکیه که حتی دولت برای صادر کنندگان سوبسیت در نظر میگیرد

4- مشکل در تبادلات مالی بین ایران و کشورهای دیگر

و پاره ای از مسائل دیگر…

با این حال چرخ صادرات تخم مرغ ایران نه با بهترین حالت خود بلکه به صورت نصفه و نیمه درحال چرخش است و همین روند سوی امید را همواره برای تولید کنندگان و صادرکنندگان تخم مرغ روشن نگاه داشته است.

در حال حاضر تخم مرغ ایران بیشتر به کشورهای آسیای میانه صادر می شود، بیشترین صادرات به کشورهای عراق، افغانستان، تاجیکستان، ترکمنستان می شود و به صورت محدود به کشورهای عمان، عربستان، قطر و کویت صادر می شود.

امید است در آینده ای نه چندان دور شاهد تحول زیر ساخت و همچنین اصلاح استراتژی های دولت برای مهار تورم و سیاست های صادرات کالا به کشورهای دیگر باشیم.